Onderwijsmagazine
Onderwijsmagazine
‘Vanuit Landstede Groep is het vanaf het begin prima geregeld. Men adviseerde om alles eerst goed neer te zetten en dan op donderdag met afstandsleren te beginnen. Daardoor hebben we niets hoeven te herroepen en dat maakt je heel betrouwbaar in de dingen die je doet.
Ik ben trots op de manier waarop we alles hebben aangepakt. Goede communicatie is belangrijk. Zo hebben we in het begin een instructiebrief met de maatregelen en veranderingen naar alle ouders gestuurd, in vijf talen: Nederlands, Turks, Engels, Perzisch en Arabisch.
We hebben een regiegroep corona die elke week ad random belt met leerlingen en ouders om de tevredenheid over de huidige gang van zaken te peilen. Onze mentoren bellen sowieso met hun leerlingen en ouders. En elke week mail ik een nieuwsbrief naar alle ouders. Daarin wordt de stand van zaken beschreven. Ook wordt de ontvangen feedback aangegeven en de acties die zijn getroffen.
We hebben weekplanners gemaakt met een super heldere, eenvoudige structuur, te begrijpen voor de minst geletterde. Leerlingen krijgen van 9 tot 12 lessen van een half uur. ’s Middags hebben ze tijd om dingen uit te werken en huiswerk te maken.
De leerlingen zijn nog wel gemotiveerd, maar we draaien de duimschroeven wel wat strakker aan naarmate de tijd vordert. Schoolexamens worden online gemaakt. Op 4 juni hoort iedereen of hij geslaagd is of niet. We gaan nog een mooie, waardige manier bedenken om het te vieren, afhankelijk van hoe de situatie dan is.
Wat mij betreft zouden we dit momentum moeten gebruiken om een aantal veranderingen voor de toekomst te borgen. Online leren, lesgeven vanuit huis als je niet naar school kunt komen en huiswerkbegeleiding thuis. Ook zou ik de manier waarop we nu centraal uniformiteit hebben bewerkstelligd in ieder geval gedeeltelijk willen behouden.
Het gaat goed, het lukt allemaal, maar het moet wel zo snel mogelijk ophouden. Ieder kind heeft het nodig om naar school te komen. Maar vooral de kinderen van wie de thuissituatie niet optimaal is, gaan me aan het hart. Dat is mijn eerste zorg.’
