Onderwijsmagazine
Onderwijsmagazine
Inmiddels mogen alle leerlingen in het voortgezet onderwijs weer (deels) naar school, de CSE-examenleerlingen waren er al vanaf begin januari. ‘Omdat de overheid dit wilde, maar ook omdat op sportgebied weer meer mogelijk was en dat het lesprogramma veel aantrekkelijker maakte’, legt teamleider René de Jonge uit. Hoewel het online prima ging, vinden ook Lotte, Sequoia en Lucas het fijner op school. ‘Op school pik ik meer op, stel ik meer vragen en gaat het beter met mijn cijfers’, zegt Lotte. Ook voor Lucas is concentreren online moeilijker. ‘Je hebt je telefoon en niemand kijkt mee, dus…’
Lotte Bruinsma (16)
Komt uit Zwolle, speelt bij Djopzz Regio Zwolle Volleybal in de Eredivisie. Als topsporter mag zij trainen en wedstijden spelen: ‘Ik kan zowel naar school als sporten, dus heb niks te klagen.’
Sequoia Steensma (18)
Woont doordeweeks op kamers in Zwolle, tijdens weekenden en vakanties is ze thuis in Heerhugowaard. Doet aan acrogym en is binnen het team onderpartner. Door corona zijn het EK en WK – vorig jaar en dit jaar weer – afgelast: ‘Dat is wel demotiverend.’
Lucas Tol (19)
Komt van Urk, reist dagelijks op en neer en voetbalt als middenvelder en aanvaller bij PEC Zwolle Onder 21. ‘Tot begin maart was ik aan het revalideren, waardoor ik niet getest werd zoals de andere voetballers. Daardoor mocht ik maar met één iemand anders trainen op anderhalve meter.’ Inmiddels traint hij weer met de groep.
De anderhalve meter afstand en het mondkapje waren in het begin even wennen. Net als de ventilatie; ‘maar dan trek je gewoon wat extra’s aan’, relativeert Lotte.
Docenten kampen met de continue omschakeling van online naar fysiek en andersom. Dat is best lastig, zegt docent Ruben Soppe. ‘Aan de andere kant: we zijn gewend om maatwerk te leveren. Leerlingen die een trainingskamp hebben of naar een WK willen, kunnen dat altijd combineren met school.’
Het idee om de examenleerlingen te verdelen over twee lokalen, waarbij de ene helft van de docent les kreeg en de andere helft meekeek op een scherm, bleek in de praktijk geen groot succes. ‘Die laatste groep krijgt toch niet alles goed mee’, zegt Ruben. ‘Gelukkig hebben we de luxe van een aantal grote ruimtes, waaronder een ruime kantine, zodat we de examenklassen nu toch niet hoeven te splitsen.’
Lucas realiseert zich dat het deels aan hemzelf is of hij slaagt. ‘Je bent er zelf bij. Als je er genoeg tijd insteekt, dan moet het gewoon wel goed komen.’ Ook Lotte heeft er wel vertrouwen in: ‘Ik sta overal voldoende voor.’ Sequoia is wat minder zeker van haar zaak. Met name economie en wiskunde zijn de struikelblokken. ‘De eerste toetsweek ging niet helemaal zoals gehoopt, maar toen trainde ik er ook nog bij. De tweede ging beter, maar toen “moest” het ook.’
CSE’ers hebben volgens Sequoia allemaal een duidelijk doel, waardoor ze heel gedisciplineerd en ook goed met het examen bezig zijn. Zelf ging ze, in de kerstvakantie, voor de tweede toetsweek drie dagen eerder terug naar haar kamer in Zwolle: ‘Met mijn broertje thuis kon ik mij niet focussen.’
Ruben herkent die drive bij zijn leerlingen: ‘We hebben te maken met topsporters die overal het beste in willen zijn. Dat eisen wij ook van hen. Maar dat betekent ook dat ze niet van tevoren al dat ene vak laten vallen waarvoor ze nu die extra onvoldoende mogen halen. Dat zit totaal niet in hun beleving en ook niet in die van de docenten.’
Ruben Soppe
Of ik mij er verantwoordelijk voor voel dat ze slagen? ‘Zeker. Wij zijn dit jaar al veel eerder begonnen met examentraining. Normaal gesproken ging dat vanaf februari leven, eind maart was dan de voorbereiding richting de examens. Maar nu heb ik ze al heel vaak examenopgaven laten doen, ook met in het achterhoofd of het eindexamen wel of niet zou doorgaan. Het geeft me wel een goed gevoel dat we – nu het doorgaat – dat oefenen alvast hebben gedaan zodat de leerlingen weten wat ze kunnen verwachten.’
‘En doordat we gewend zijn aan Teams, kun je ook even snel chatten met je docent. Dat is erg fijn’, zegt Sequoia. Voor de tweede toetsweek heb ik ook echt heel veel vragen gesteld aan de docenten. Beter te veel dan te weinig, zeg maar.’
Ruben ziet ook dat leerlingen meer vragen stellen: ‘Vroeger gaf je ook je 06-nummer niet zomaar, vragen stelde je maar in de les. Via Teams is die drempel weg, je krijgt ook ’s avonds, in het weekend en de vakanties appjes. De werkdruk is daardoor wel iets hoger geworden, maar je kunt je leerlingen zo ook weer helpen.’
Waar de examenleerlingen van het CSE ook baat bij hadden, is de Landstede Vakantieschool, die in de kerst- en voorjaarsvakantie extra ondersteuning bood. Ook organiseert het CSE extra workshops en extra begeleiding. ‘De lessen voor de examenleerlingen stoppen in april, dan hebben de docenten nog meer tijd voor extra begeleiding’, zegt Ruben.
En als het dan toch niet lukt, is er die extra herkansing of onvoldoende. ‘Ja maar dat gaan ze niet doen. Geen enkele leerling gaat een onvoldoende halen, zeker niet voor economie’, lacht Ruben die onder andere lesgeeft in dat vak. ‘Zoals Lucas al zei: je bent er zelf bij.’
Wat het allermoeilijkste aan deze periode is? ‘Het is allemaal zo onzeker’, zegt Sequoia. ‘Ook het kiezen van een vervolgopleiding. Je kunt niet op de scholen gaan kijken, dus je weet het gewoon niet. En je moet steeds weer keuzes maken.’
Lotte beaamt: ‘Dingen veranderen de hele tijd, dan weer naar school, dan weer online, dan weer niet… dat gewoon.’ Sequoia: ‘Ja, je gaat mee in de stroom maar weet niet hoe de stroom eruitziet.’
René de Jonge
‘Dat geldt voor ons ook natuurlijk’, zegt René. Ruben vervolgt: ‘Normaal gaat alles volgens een vast patroon. Maar nu is het wel of geen examen, wel of geen lockdown, wel of geen anderhalve meter, examenklassen op school of toch niet? Bovendien hebben we ook nog een groep 7 en 8 in het gebouw. Het is steeds schakelen en iets nieuws bedenken.’
‘En’, zo vult René aan, ‘iedereen staat er anders in. Dus als school communiceren we veel, leggen we uit aan docenten en ouders waarom we bepaalde keuzes maken.’ Hij is onder de indruk van de veerkracht en de creativiteit van leerlingen, collega’s en sportmanagers. ‘We zetten de schouders eronder, we laten ons niet kennen en we maken er wat moois van. Dat maakt mij dan weer blij.’
Voor Lotte had corona tot maart ook nog een onverwacht positief effect: het was lekker rustig in de anders zo drukke kantine. ‘En je hebt dit toch meegemaakt, je kunt zeggen dat je in een pandemie leefde’, vult Sequioa aan. ‘Best wel raar eigenlijk.’ Lucas ziet geen lichtpuntjes: ‘We spelen geen partijen, alles is dicht en je kunt geen dingen met vrienden doen. Nee, corona is helemaal niks.’
