Onderwijsmagazine
Onderwijsmagazine
Loopbaanoriëntatie is opgenomen in het uitvoeringsprogramma van het HRD-beleid (HDR: Human Resource Development, red.). Afgelopen jaren pionierden Miluska Broekhuis, directeur Landstede MBO in Harderwijk, en P&O-adviseur Renée van Leeuwen al volop hiermee. ‘Binnen ons onderwijs spreken we over een leven lang ontwikkelen. Willen we dit overbrengen aan studenten, dan moeten we zelf het goede voorbeeld geven. Loopbaanoriëntatie is er dan ook niet om problemen op te lossen, maar om van waarde te blijven. Zo kun je met plezier je werk uitvoeren en blijven dromen.’
Sinds een paar jaar houden Miluska en Renée zich actief bezig met loopbaanoriëntatie. Er kunnen allerlei redenen zijn om zo’n traject te volgen; de ene medewerker haalt geen energie meer uit zijn werk, terwijl de andere het niet meer kan combineren met zijn privésituatie. ‘We hopen dat samen nadenken over ontwikkeling onderdeel wordt van onze cultuur. Het is belangrijk dat iedereen het gesprek durft aan te gaan. Daarom maken we duidelijk dat het traject niet direct consequenties heeft voor je baan. Soms is het voldoende om je aanpak aan te passen of te praten met die ene collega met wie het niet zo goed klikt. Blijkt dat je toch beter naar iets anders kunt zoeken, dan word je daarbij professioneel begeleid.’
Miluska Broekhuis
Als vertrekpunt om te bepalen wat er moet gebeuren, doen medewerkers een talentanalyse. ‘De analyse laat zien waar je goed en juist minder goed in bent. Meestal bevestigen de resultaten het gevoel dat je al had. Dat kan best confronterend zijn, zeker als je al twintig jaar dezelfde functie vervult’, zegt Miluska. Op basis van de resultaten gaan zij en Renée met de medewerker in gesprek. Daarbij betrekken ze de teamleider en krijgen ze ondersteuning van een loopbaanbureau. ‘Samen denken we na over de toekomst. We proberen belemmerende gedachten weg te nemen. Want pas dan kun je écht dromen over wat je graag zou willen doen.’
Er zijn allerlei manieren om nieuwe mogelijkheden te ontdekken. Medewerkers kunnen een opleiding volgen, netwerkgesprekken voeren of ervaring opdoen door tijdelijk ergens anders te gaan werken. ‘Dat laatste is inmiddels een paar keer gebeurd en blijkt heel effectief’, merkt Renée. ‘Financieel regelen we het op een praktische manier. Als medewerker blijf je in dienst bij Landstede Groep en word je bijvoorbeeld gedetacheerd bij een andere organisatie. Het klopt dat dit tijdelijk extra geld kost. Maar een medewerker die niet lekker in zijn vel zit en daardoor niet goed functioneert, kost vaak nog meer. Bovendien verwelkomen we andersom ook medewerkers van buitenaf die bij ons sfeer willen proeven.’
Renée van Leeuwen
Of er al veel loopbaantrajecten zijn afgerond? ‘Bij Landstede MBO in Harderwijk hebben we nu zo’n tien medewerkers geholpen. Een talentanalyse geeft vaak al veel duidelijkheid. Iemand besluit bijvoorbeeld op de functie van teamleider te solliciteren. Of komt erachter dat het tijd is om van school te wisselen’, aldus Miluska. ‘Een kleine groep doorloopt het uitgebreide traject. Daarbij is het zeker niet de bedoeling dat je grenzeloos gaat ontdekken. We zetten een piketpaaltje en werken daar gericht naartoe. Het moment van de waarheid komt steeds dichterbij: keer je terug naar de oude situatie? Of zet je de stap naar een nieuwe baan? Een spannende keuze.’
In de afgelopen jaren maakten meerdere Landstede Groep-medewerkers een spannende loopbaankeuze. Zowel binnen, als buiten de organisatie. Gerjo Buma, Katy Dunnink en Koop Mast vertellen erover.
Gerjo Buma
Gerjo Buma: van docent op de ene school naar docent op de andere school
‘De horeca is mijn passie. Niet zo gek dus dat hier mijn loopbaan begon. Na een paar jaar stapte ik over naar het onderwijs, waar ik binnen Landstede MBO hielp bij het opzetten van een nieuwe horecaopleiding. In die periode werkte ik veel. Te veel. In 2015 kwam ik thuis te zitten met een burn-out.’
‘Bij het re-integreren kon ik teruggaan naar mijn oude functie. Omdat ik daarover twijfelde, kreeg ik van Landstede MBO de vrijheid om uit te zoeken wat ik graag zou willen doen. Ik deed een talentanalyse, voerde netwerkgesprekken, liep twee weken mee met een leerplichtambtenaar en overwoog zelfs om rijinstructeur te worden. Ik vond het een pittige en spannende periode van ontdekking. Uiteindelijk viel het kwartje in een stampvol restaurant in het Duitse Sauerland. Toen ik drie koks in een minikeukentje fluitend zeshonderd man te eten zag geven, wist ik het: mijn horecahart klopte nog steeds. Ik wilde in het onderwijs blijven werken, alleen niet meer op de plek waar ik vandaan kwam.’
‘Eenmaal thuis hoorde ik over de Hotelschool Amersfoort, een school met een eigen leerhotel. Na een open sollicitatie werd ik helaas afgewezen. Maar toen ik de situatie uitlegde, mocht ik toch langskomen voor een gesprek. Eenmaal binnen zag ik een omgeving die één en al passie en professionaliteit uitstraalde. Dit voelde als spelen in de Champions League. Hier wilde ik aan het werk!’
‘Samen met Miluska en Renée en teamleider Esther en P&O-adviseur Laura van Hotelschool Amersfoort voerde ik verschillende gesprekken. Esther en Laura zorgden ervoor dat ik een kans kreeg: ik mocht op detacheringsbasis aan de slag. Er vond continu afstemming plaats tussen de P&O-adviseurs van beide scholen en we maakten goede afspraken. Ik startte met een aantal projecten en ging steeds meer doen. Nadat de detachering twee keer was verlengd, kreeg ik een vast contract. En nam ik na 23 jaar ontslag bij Landstede MBO.’
‘Het loopbaantraject was spannend, maar ik heb er veel energie en werkplezier voor teruggekregen. Ik vond het een mooie manier om te ervaren of datgene wat je proeft ook lekker is en naar meer smaakt. In mijn geval was dat zeker zo. Ik zou iedereen een loopbaantraject aanraden. Het opent deuren en biedt nieuwe kansen.’
Katy Dunnink
Katy Dunnink: van managementassistente naar business controller
‘Ruim vijftien jaar werkte ik als managementassistente op het Thomas a Kempis College in Zwolle. Ik wilde meer doen dan alleen agenda’s beheren. Toen ik dat aangaf, kreeg ik de mogelijkheid om een opleiding te volgen. Ik koos voor Bedrijfskunde en deed daarna nog een aantal cursussen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling.’
‘Hoewel ik het op het Thomas a Kempis College erg naar mijn zin had, was ik op een gegeven moment uitgeleerd. Ik kon mezelf niet meer verder ontwikkelen. Daarom besloot ik in overleg met Gerdien Pastink, toenmalig directeur, een talentanalyse te doen. Op basis hiervan kon ik gericht rondkijken naar iets anders.’
‘Eind vorig jaar tipte iemand binnen Landstede Groep mij: bij het mbo in Harderwijk zochten ze een business controller. De functieomschrijving paste bij de uitkomst van mijn talentanalyse. Ik solliciteerde, mocht op gesprek komen en kreeg de baan. Een prachtige mogelijkheid, mede omdat ik geen ervaring had en ik – al zeg ik het zelf – niet meer de allerjongste ben. Ik greep de kans met beide handen aan en heb daar absoluut geen spijt van gehad. Tot nu toe gaat het heel goed. Bij mijn vorige baan was ik vooral uitvoerend bezig, nu mag ik ook meedenken en advies geven.’
‘Of ik mijn oude functie nog weleens mis? De mensen wel, maar het werk niet. Ik zit in Harderwijk helemaal op mijn plek. Door mijn wensen kenbaar te maken en mijn netwerk te betrekken, zijn er echt mooie dingen op mijn pad gekomen. Ik sluit overigens niet uit dat ik binnenkort weer een opleiding ga volgen. Blijven groeien, dat is wat ik wil. De missie van Landstede Groep: Waarde(n)vol leren leven: Landstede maakt een leven lang ontwikkelen mogelijk; past prima bij mij!’
Koop Mast: van docent naar milieutoezichthouder
‘Ik begon mijn loopbaan in de technisch-commerciële hoek. Dat was niet echt wat voor mij. Omdat ik het leuk vond om stagiaires te begeleiden, besloot ik het onderwijs in te gaan. Ik werd docent Nederlands en Rekenen bij Landstede MBO. Na vijftien jaar trok ik de conclusie: de rek is eruit. Werken in het onderwijs bleek anders te zijn dan ik had verwacht.’
‘Op advies van mijn teamleider deed ik een talentanalyse. De uitslag vond ik best confronterend. Het liefst had ik gezien dat het onderwijs goed bij mij paste, maar docent worden bleek het laatste te zijn wat ik moest doen. Ik ging daarover in gesprek met een P&O-adviseur, een coach en een psycholoog. Door vragen te stellen, hielpen ze mij erachter te komen waar ik beter op mijn plek zou zijn.’
‘We stelden vast dat het iets moest worden met beleidsadvies op het gebied van natuur en milieu. Om de mogelijkheden te verkennen, plande ik afspraken met mensen uit het werkveld. Al snel kreeg ik de kans om negen maanden aan de slag te gaan als adviseur Ruimtelijke Ordening bij een waterschap. Een ontzettend leuke en leerzame periode. Helaas kon ik er niet blijven, omdat ik geen hbo-diploma had.’
‘Ik wilde niet terug naar het onderwijs en probeerde het als vergunningverlener. Ook daarvoor bleek ik niet genoeg kennis te hebben. Hoewel ik teleurgesteld was, zette ik door. Ik solliciteerde, mocht regelmatig op gesprek komen en bezocht allerlei mensen uit het werkveld. Op een gegeven moment zat ik aan tafel bij een omgevingsdienst. Daar kreeg ik het aanbod om als milieutoezichthouder aan de slag te gaan. Ik besloot dit te doen en binnen een week was alles geregeld, inclusief een opleidingstraject.’
‘Inmiddels ben ik al ruim twee jaar geen docent meer. Ik doe nu eindelijk iets wat goed bij mij past. En ga – in tegenstelling tot voorheen – elke dag met plezier naar mijn werk.’
