Carolien Rademakers: Post

Het einde van het schooljaar is bijna in zicht. Nooit tel ik de weken af, want ik vind mijn baan te leuk, maar dit jaar…Niet moe zoals eerdere jaren, maar bekaf kijk ik uit naar een aantal weken zonder laptop. Even geen digitale contacten maar hopelijk steeds meer echte. Je weet wel, die met een knuffel beginnen én eindigen.

Dit coronaschooljaar hakt erin. Mijn lontje is kort, de energie is op. En dan ligt er zomaar tussen alle repro-enveloppen post. Échte post. Je weet wel, die in een envelopje komt. En op dat envelopje staat mijn naam.

Er in vind ik een kaartje, met een tekst waar zelfs ik stil van word.  ‘Kracht komt niet voort uit wat je kunt. Het komt voort uit overwinnen van dingen waarvan je ooit dacht dat je ze niet kon’. Hoe toepasselijk voor dit schooljaar. Wat hebben we met elkaar wat dingen gedaan waarvan we nooit hadden gedacht ze te kunnen.

Het is gestuurd door twee oud-studenten. Ze zijn beide vorig jaar met een diploma vertrokken, na een drietal hevige jaren. Met dikke discussies, herrie met samenwerken, gesprekken met ouders, afwezigheid, problemen op stage, mot met docenten, afspraken met het SAB vooral ‘vergeten’.  Ze schrijven dat ze gelukkig zijn en zin hebben in de toekomst! De ene gaat wisselen van hbo-opleiding en toch ’die andere studie doen waar we het toen al eens over hebben gehad’, de ander werkt bij haar laatste stagebedrijf en wordt intern opgeleid. Ik word nogmaals bedankt voor de goede zorgen en de schop onder hun kont wanneer ze dat nodig hadden.

Die dank treft mij echter niet alleen. Die is voor élk teamlid die weer eens een dikke discussie met hen had in de les. Of die oog had voor hoe ze erbij hingen in de hal en even een praatje aanknoopte. Voor élke medewerker van de administratie die voor de zoveelste keer een vergeten brief of formulier opdook. Voor élke conciërge die ogen en oren openhield en dat niet alleen in de pauzes. Voor élke medewerker van het SAB voor zowel de ondersteuning voor de student als voor mij.  

Ik bedank de beide meiden per app. Wat doet het me goed om in deze laatste schoolweken van een heftig jaar zo’n lief bericht te krijgen. ‘Mevrouw, ik heb me hartstikke misdragen!’: krijg ik terug. ‘Nee meissie, je gedroeg je ronduit k**, omdat je je k** voelde’. ‘Inderdaad, heel k** maar je had vertrouwen in mij en dat was fijn’. Het k** woord vloog in die drie jaar school met enige regelmaat  rond. En nu? Ze werkt. Is gestopt met blowen. Zelfs met roken. Thuis loopt het weer lekker. Met haar vervolgopleiding loopt ze voor.

Wat gun ik hen een prachtige toekomst. En mezelf, en met mij al mijn collega’s een heerlijke vakantie. Om er in september weer met frisse moed tegenaan te kunnen en er te zijn voor al die jongeren die het zo nodig hebben dat jij er voor hen bent.

Carolien Rademakers

Sinds: 2009
Vak: coaching, ICT-vaardigheden, kantoortraining, gespreksvaardigheden

School: Landstede MBO

Werkervaring: buurtzorg,
gehandicaptenzorg, mbo-onderwijs.

Vindt leuk: studenten, koken, tuinieren, buiten zijn.