‘Op maandag 17 maart zijn we voor overleg met het team bij elkaar gekomen, de volgende dag gingen we al over op online lesgeven. Ik zat al met mijn coachklas op Teams omdat ik het een heel mooi platform vind om mee te werken, contact met elkaar te houden en heel gericht opdrachten en persoonlijke feedback te geven. Nu was in een paar dagen tijd het hele team er enthousiast over.
Met de studenten uit mijn coachklas videobel ik en heb ik één op één contact. Andere klassen geef ik klassikaal les. Ik gaf het vak paard aan de dierverzorgingsklassen op het moment dat de scholen dicht gingen, maar daar komt heel veel praktijk bij kijken.
Dus ben ik overgestapt op het vak grasland, dat kun je theoretisch behandelen en bovendien kunnen de leerlingen in hun eigen omgeving grasland bestuderen. Zo doe je de lessenserie die je gepland had, maar dan in een andere volgorde en een aangepaste vorm.
Een aantal examenstudenten loopt gewoon nog stage, zij kunnen hun praktijkexamen op het stagebedrijf doen. Voor de overige studenten hebben we een ander plan geschreven, waarbij het stagebedrijf bepaalde vaardigheden aftekent, of waarbij we examens afnemen op onze eigen praktijklocatie Ivoor, de voorziening voor zorg, welzijn en groen.
Het is extra werk allemaal. Ik ben aan het eind van de dag echt moe. We doen zoveel op een dag! Normaal kun je even snel overleggen met een collega, maar nu moet je iedereen gaan bellen of berichten.
Ik mis het contact het meest, met studenten en collega’s. Met mijn coachklas heb ik afgesproken dat we op de vrijdag een soort vrijdagmiddagborrel gaan houden via videobellen, zodat we toch nog een beetje het gevoel hebben dat we samen zijn.’