Onderwijsmagazine
Onderwijsmagazine
Of speel de podcast af in de Spotify speler hierboven
Barry van As, gesprekleider en Gerard Pronk
Robert Hulsman
Hans Beltman
Rik Jonkman
Marjet Drost (foto) is teamleider Groen & Dier en projectleider 100 jaar Groen Onderwijs. Door corona werden de feestelijkheden even uitgesteld, maar er is een magazine en bezoek van onderwijsminister Van Engelshoven. En er is ook een nieuwe opleiding.
Hans Beltman, is 70 jaar en is heel trots op wat er in de loop van de tijd is neergezet. Gerard Pronk is 65 jaar. Hij werkt sinds 1978 in het onderwijs en heeft daar nooit spijt van gehad. Robert Hulsman is boerenzoon, maar heeft ook in de grafische sector gewerkt en sinds 2010 docent. Rik Jonkman is 33 jaar, en hij kreeg les van zowel Gerard als Robert en is nu zelf gastdocent.
Vroeger gingen studenten naar school omdat ze dat moesten, ze waren leerplichtig. Het leren is nu heel anders. Digitalisering heeft invloed op de onderwijs, de lesstof is actueler en de student is gemotiveerder. Het is nu veel meer een bewuste keuze om te gaan leren.
Stage lopen deed je op nauwelijks 100 kilometer van huis. Door internet is wereld kleiner geworden en gaan studenten veel verder weg: Canada, Nieuw Zeeland en Australië zijn geen ongewone bestemmingen. In de jaren ‘70 en ‘80 moest je studenten vaak nog dwingen om eens een keer de IJssel over te gaan.
Met de invoering van de kwalificatiestructuur in 1992 kwam de praktijk in de school. Docenten moesten zelf opdrachten gaan bedenken. Ben je nu als docent een tijdje eruit dan loop je al snel achter, doordat de technolgische ontwikkelingen hard gaan.
Een aandachtspunt voor de huidige generatie studenten is om op juiste manier te leren communiceren met instanties en bedrijven. Het nut van Nederlands wordt vaak door studenten onderschat.
Ging het vroeger erom het boerenbedrijf in stand te houden en een klein beetje uit te breiden, nu is de boer ondernemer. Je kon altijd nog boer worden, maar tegenwoordig is dat niet mee zo. Als je boer kan worden dan kun je bijna elk bedrijf opstarten.
We zien steeds meer dochters die het boerenbedrijf overnemen. Vroeger was het mannenwerk. Vrouwen rijden nu ook op de vrachtwagen en er zijn boerendochters die bedrijven runnen. Een sollicitatie van een vrouw werd vroeger door school gelijk afgewezen.
Door de vraag van de consument zijn boeren wel gedwongen om meer duurzaam te ondernemen. Maar wie wil de prijs betalen?
Er is zeker perspectief voor de agrarische sector. Maar dat ze zich bedreigd voelen dat is logisch, want ze worden we alle kanten aangevallen met regels. Ze worden aangevallen op het imago, terwijl het wel een sector is die op een hoogkwalitatieve wijze produceert. Maar de huidige agrarische student kan trots zijn en er staat hem of haar een mooie toekomst te wachten.
